Odpady komunalne nienadające się do recyklingu tzw. frakcja resztkowa klasyfikowane są wg Katalogu Odpadów w grupie 19 12 Odpady z mechanicznej obróbki odpadów (np. obróbki ręcznej, sortowania, zgniatania, granulowania) nieujęte w innych grupach, pod postacią kodów 19 12 10, czyli odpady palne – paliwo alternatywne, tzw. RDF oraz 19 12 12, czyli inne odpady niebędące niebezpiecznymi z mechanicznej obróbki. Do początku stycznia 2016 roku, odpady te przeważnie trafiały na składowiska odpadów. Wprowadzony jednak 1 stycznia 2016 zakaz składowania wysokokalorycznej frakcji odpadów postawił wiele zakładów utylizacji odpadów przed problemem zagospodarowania we właściwy – zgodny z przepisami, nieszkodzący środowisku i ekonomicznie opłacalny – sposób zagospodarowania tych frakcji odpadów. Biorąc pod uwagę hierarchię postępowania z odpadami odpady, które nie nadają się do recyklingu surowcowego powinny być przekształcane termicznie z odzyskiem energii. Powszechnie dostępnymi metodami termicznego zagospodarowania odpadów są piroliza, zgazowanie oraz spalanie.

Zakaz składowania wysokokalorycznej frakcji odpadów jest ważny ze względu na osiągnięcie przyjętych przez Polskę zobowiązań do redukcji składowania odpadów komunalnych do maksymalnie 10% do 2030 roku. Ostanie statystyki wskazują, że na składowiska wciąż trafia zdecydowanie większa ilość odpadów niż zakładane poziomy – średnio 37% odpadów. Największa ilość odpadów zostaje zagospodarowana poprzez składowanie w województwach: świętokrzyskim (59%), zachodniopomorskim (50%) i lubuskim (50%).

Źródła:
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 16 lipca 2015 r. w sprawie dopuszczania odpadów do składowania na składowiskach
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów
Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach
„Infrastruktura komunalna w 2015 r.” – Główny Urząd Statystyczny, 2016